![DSC09604studio 1 film.jpg](https://static.wixstatic.com/media/325b55_53f1e9c4b11c46809d2592d164d5e54b~mv2.jpg/v1/fill/w_150,h_283,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01,enc_auto/DSC09604studio%201%20cinematic.jpg)
![DSC09635studio 1 film.jpg](https://static.wixstatic.com/media/325b55_95e40bb6fd4343e19f80730a319507dd~mv2.jpg/v1/fill/w_521,h_283,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01,enc_auto/DSC09635studio%201%20cinematic.jpg)
![DSC09602studio 1 film.jpg](https://static.wixstatic.com/media/325b55_56213ffd727f45ffa03d3d43414d024e~mv2.jpg/v1/fill/w_149,h_283,al_c,q_80,usm_0.66_1.00_0.01,enc_auto/DSC09602studio%201%20cinematic.jpg)
Biografia
Urodzony w Neapolu w 1971 roku, od najmłodszych lat wykazywał głębokie zainteresowanie światem rozrywki. Gdy miał 8 lat, jego ojciec zauważył fascynację Salvatore muzyką i podarował mu klawiaturę, na której zaczął grać pierwsze nuty. Już w wieku 14 lat urzekł go blask reflektorów, a jego pasja została doceniona, gdy gimnazjum wybrało go do udziału w cyklu przedstawień pod okiem znanej neapolitańskiej aktorki Luisy Conte, która była patronką wydarzeń.
Podczas jednego z emocjonujących przedstawień w Teatrze Sannazzaro po raz pierwszy zetknął się z fortepianem. Instrument ten natychmiast skradł jego serce, rozpalając w nim niekontrolowaną pasję. Prywatnie uczył się gry na fortepianie, a swoją muzyczną podróż wzbogacił o skrupulatne zrozumienie teorii muzyki.
W latach 90. rozpoczął karierę muzyczną, dołączając do różnych zespołów, w tym do zespołu muzyki klasycznej neapolitańskiej I Cantori Partenopei, z którym współpracował przez ponad dwie dekady.
Po uzyskaniu dyplomu biegłego chemika w 1990 roku rozpoczął studia na Wydziale Ekonomiczno-Handlowym. Jednak już w połowie egzaminów podjął odważną decyzję o porzuceniu studiów akademickich i całkowitym oddaniu się swojej muzycznej pasji. W 1999 roku wygrał konkurs, w którym przyznał mu honorową pożyczkę. Dzięki tym funduszom Salvatore zainwestował w otwarcie MidiSound Studio, studia nagraniowego, w którym przez dwadzieścia lat gościło szereg talentów artystycznych, których przyciągała jego wiedza i profesjonalizm. Jednocześnie inicjował produkcję młodych talentów, nadzorując aranżacje muzyczne i produkcje wideo.
Jako freelancer współpracował z różnymi studiami nagraniowymi, poszerzając swoje doświadczenie w branży muzycznej.
W 2016 roku gnany chęcią nowego życia i zafascynowany brytyjską sceną muzyczną przeniósł się do Wielkiej Brytanii. Po przybyciu do Wielkiej Brytanii rozpoczął pracę jako technik dźwięku przy niezależnym filmie zatytułowanym „Córka” w reżyserii Gennaro Capasso. Dochód z filmu został przekazany na rzecz ofiar trzęsienia ziemi w środkowych Włoszech w sierpniu 2016 r. Na tym nowym etapie znalazł zatrudnienie jako pracownik służby zdrowia w specjalistycznym domu opieki dla pacjentów z demencją, Villa Scalabrini. Wybór ten zapewnił mu możliwość codziennego stawiania czoła wyzwaniom i trudnościom, jakie niesie ze sobą stan pacjenta.
Równolegle z pracą opiekuńczą nadal kultywował swoją pasję do muzyki, zabawiając pacjentów swoimi muzycznymi występami. To bezcenne doświadczenie pozwoliło mu na głębokie zrozumienie mocy muzyki w łagodzeniu objawów demencji i poprawie jakości życia mieszkańców.
W 2020 roku brał udział w konkursie organizowanym przez Abbey Road Studios, gdzie miał okazję skomponować ścieżkę dźwiękową do fragmentu głośnego filmu animowanego „Buñuel w labiryncie żółwi”. Jego talent umieścił go w pierwszej dziesiątce najlepszych kompozytorów. To doświadczenie skłoniło go do dalszego pogłębienia studiów muzycznych i umiejętności.
W 2023 roku osiągnął szczyt swoich wysiłków, kończąc z wyróżnieniem studia na Uniwersytecie w Zachodnim Londynie. Skrupulatnie przygotowywał swoją pracę magisterską, tworząc relaksujące kompozycje muzyczne oparte na solidnych podstawach naukowych, mające na celu łagodzenie objawów demencji. Jego unikalne badania zdawały się potwierdzać skuteczność muzyki w łagodzeniu różnych aspektów związanych z demencją. Badanie kliniczne obejmowało nie tylko aspekty fizyczne, takie jak dotlenienie krwi, ale także aspekty psychologiczne, które pozytywnie wpłynęły na nastrój i płynność mowy pacjentów.
Komponowanie oryginalnych utworów, specjalnie dostosowanych do potrzeb osób cierpiących na demencję, to w dużej mierze niezbadana dziedzina, w której Salvatore uważany jest za pioniera. Doświadczenie zawodowe zainspirowało go do podjęcia decyzji o skupieniu się w badaniach nad demencją u pacjentów dotkniętych tą chorobą oraz głębokiej wrażliwości na osoby, które widział cierpiące. Muzyka ogólnie ma pozytywny wpływ na każdego człowieka, ale są wyjątki. W przypadku demencji należy dokładnie rozważyć wybór muzyki do podawania, ponieważ może ona również mieć negatywny wpływ na pacjentów.